Mijn naam is Marij Jonkmans, uitvaartbegeleidster in Groningen, Friesland en Drenthe.
In mijn leven heb ik gevarieerd werk gedaan. Zo heb ik een eigen horecabedrijf gehad, maar ben ik ook werkzaam geweest als professioneel fotografe. Binnen de zorgsector heb ik gewerkt als vervangend gezinshuisouder, pedagogisch begeleidster, zowel in een therapeutisch pleeggezin als in gezinnen met ernstige problematiek. Deze werksituaties hebben mij veel geleerd; het dienstverlenende van de horeca, mijn creativiteit als fotografe en mijn ervaring in het werken met mensen voor wie het leven ‘niet zo gemakkelijk stroomt’. Deze ervaringen helpen mij om mijn werk als uitvaartverzorgster goed te kunnen doen.
In 2009 ben ik in aanraking gekomen met het werken in de uitvaartbegeleiding. Twee zeer ervaren uitvaartvrouwen hebben mij dit vak geleerd. Als aanvulling hierop heb ik in 2010 de Vakopleiding Uitvaartbegeleider bij Meander Uitvaartopleidingen in Zwolle met succes afgerond. In 2013 heb ik de stap gezet naar een eigen onderneming: Sakura uitvaartbegeleiding.
Waarom doe ik dit werk?
Bovenal vind ik mijn werk uiterst zinvol. Het is erg belangrijk om de uitvaart te organiseren zoals jij dat graag wilt. Dat doen we samen. Daarnaast is belangrijk dat iedereen zich gezien en gehoord voelt en in iedere uitvaart waardevolle eigen momenten zitten. Soms zijn deze onbeduidend klein, maar met een onschatbare herinneringswaarde. Dat maakt dat je met een goed gevoel kunt terugkijken. Ik geloof erin dat een goede uitvaart, een uitvaart waarin alle ruimte is geboden om betrokken te zijn, maakt dat je een belangrijke stap kunt zetten in het rouwproces.
Om dit te kunnen bereiken, werk ik vanuit een vertrouwensbasis. Het is belangrijk om te voelen of een uitvaartverzorger/ster bij je past. Is ‘de klik’ er niet, voel je dan niet bezwaard om iemand anders te kiezen.
Hoe ervaar ik het werk?
Het werk ervaar ik niet als ‘zwaar’, soms wel heel intensief.
Ook ik kan geraakt worden door situaties, kleine of grootse momenten. Voor mijzelf is dat goed, omdat ik wel de regie behoud. Als ik het punt bereik dat ik niet meer geraakt word dan is dat het moment om te stoppen met het uitvaartwerk.
Gelukkig is dat moment nog niet aangebroken!